Ontwaken
De wereld om mij heen ontwaakt…
Er komen weer hordes fietsers voorbij, hele groepen wandelaars en de anderhalve meter regeling lijkt minder belangrijk te worden en misschien is dat ook wel zo als je zelf niet zoveel te vrezen hebt.
Als ik iemand netjes vraag om afstand te houden word ik uitgelachen. Ik denk aan wat een bekende laatst zei. “ik hou me er niet aan en iemand die daar last van heeft, blijft maar fijn thuis’. Omdat ik niet alleen aan mezelf te denken heb en ook rekening wil houden met het geheel, blijf ik voorlopig nog voorzichtig.
Gisteren kreeg ik van een vriendin een verlaat verjaardagskaartje. Als we later via de whats app grapjes maken over de vrouw op de kaart, die op zijn minst aan een knipbeurt en tandartsbezoek toe is en niet te vergeten een afspraak bij de manicure, realiseer ik mij dat ik er de laatste tijd ook niet al te best uitzie. Ik betrap mij erop dat ik steeds minder bezig was met mijn uiterlijke verzorging. Geen jurkjes meer, maar snel een broek en shirt, vaak geen make up en mijn haar begon iets slonzigs te krijgen.
Komt het dan toch omdat ik nauwelijks ergens kom en geen klanten aan huis ontvang? Ik hoef ook niet moeders mooiste te zijn, maar dit wil ik eigenlijk ook niet.
Natuurlijk is dat helemaal niet zo belangrijk, maar als ik uiterlijk wat meer verzorgd bent, doet dat mijn innerlijk ook goed.
Dus, lieve vriendin, jij hield me onbedoeld een spiegel voor, alsof ik ook ontwaakte
Vanochtend een maskertje gedaan, netjes wat make up gebruikt, haren goed verzorgd, jurkje aangetrokken, sieraadje om en lekker geurtje op.
Ik voel me heerlijk fris en opgeruimd. Ik vraag me af wat Jos ervan vindt.
Nu voel ik mij weer een brocante ‘dame’ in plaats van een antieke ‘trien’.
Klaar om weer aan de slag te gaan met alle oude producten, pakketjes maken en gaten vullen, want het wordt kaal zo hier en daar. Ik neem nog wat voorraad mee naar beneden om te fotograferen voor op mijn website.
Kom ik beneden, vraagt Jos: “waar ga jij naartoe?’ ……
Er komen weer hordes fietsers voorbij, hele groepen wandelaars en de anderhalve meter regeling lijkt minder belangrijk te worden en misschien is dat ook wel zo als je zelf niet zoveel te vrezen hebt.
Als ik iemand netjes vraag om afstand te houden word ik uitgelachen. Ik denk aan wat een bekende laatst zei. “ik hou me er niet aan en iemand die daar last van heeft, blijft maar fijn thuis’. Omdat ik niet alleen aan mezelf te denken heb en ook rekening wil houden met het geheel, blijf ik voorlopig nog voorzichtig.
Gisteren kreeg ik van een vriendin een verlaat verjaardagskaartje. Als we later via de whats app grapjes maken over de vrouw op de kaart, die op zijn minst aan een knipbeurt en tandartsbezoek toe is en niet te vergeten een afspraak bij de manicure, realiseer ik mij dat ik er de laatste tijd ook niet al te best uitzie. Ik betrap mij erop dat ik steeds minder bezig was met mijn uiterlijke verzorging. Geen jurkjes meer, maar snel een broek en shirt, vaak geen make up en mijn haar begon iets slonzigs te krijgen.
Komt het dan toch omdat ik nauwelijks ergens kom en geen klanten aan huis ontvang? Ik hoef ook niet moeders mooiste te zijn, maar dit wil ik eigenlijk ook niet.
Natuurlijk is dat helemaal niet zo belangrijk, maar als ik uiterlijk wat meer verzorgd bent, doet dat mijn innerlijk ook goed.
Dus, lieve vriendin, jij hield me onbedoeld een spiegel voor, alsof ik ook ontwaakte
Vanochtend een maskertje gedaan, netjes wat make up gebruikt, haren goed verzorgd, jurkje aangetrokken, sieraadje om en lekker geurtje op.
Ik voel me heerlijk fris en opgeruimd. Ik vraag me af wat Jos ervan vindt.
Nu voel ik mij weer een brocante ‘dame’ in plaats van een antieke ‘trien’.
Klaar om weer aan de slag te gaan met alle oude producten, pakketjes maken en gaten vullen, want het wordt kaal zo hier en daar. Ik neem nog wat voorraad mee naar beneden om te fotograferen voor op mijn website.
Kom ik beneden, vraagt Jos: “waar ga jij naartoe?’ ……